Jak powstają wolne rodniki ?

Wiele reakcji w organiźmie przebiega przy udziale tlenu. Reakcje te polegają na wymianie elektronów. Elektrony krążą wokół jądra atomu w parach. Oderwanie jednego elektronu od danego atomu tlenu oznacza, że powstaje cząsteczka tlenu z elektronem, który nie ma drugiego elektronu, z którym tworzyłby stabilna parę. Taka cząsteczka to tzw. „wolny rodnik„. Wolny rodnik może istnieć zupełnie niezależnie. Nie zagłębiając się dalej, wolne rodniki powstają nie tylko w przypadku oderwania elektronu w przypadku tlenu, ale także azotu. Wolne rodniki to cząsteczki, które mają niezwykle silne własności utleniające. To dobrze i źle zarazem. Wolne rodniki używane są przez nasz układ odpornościowy np. do walki z patogenami – to dobrze.

Kiedy jednak wolnych rodników jest znacznie więcej i nasz wewnętrzny system przeciwutleniający nie jest w stanie poradzić sobie z tak dużą ich ilością, dochodzi do zbyt dużej ilości reakcji utleniających – to źle, bardzo źle. Wolny rodnik „kradnie” innym atomom brakujący mu elektron, te z kolei „kradną” znowu innym i mamy do czynienia z reakcją łańcuchową.

Na szczęście w naszym organiźmie znajdują się substancje, które oddając jeden elektron powodują, że wraca na swoje miejsce i wtedy wolny rodnik przestaje istnieć, a sama substancja z definicji staje się wolnym rodnikiem, ale… substancje te mają taką właściwość, że po oddaniu elektronu one same nie są szkodliwe. Takimi substancjami są antyoksydanty lub inaczej – przeciwutleniacze.

Wolnych rodników jest wiele różnych rodzajów, tak samo jest wiele przeciwutleniaczy, które nasz organizm produkuje.

Kiedy liczba wolnych rodników jest zbyt duża i do ich dezaktywacji mamy za mało naszych własnych substancji przeciwutleniających, wtedy zaburzona zostaje równowaga pomiędzy tworzeniem się wolnych rodników i ich usuwaniem. Innymi słowy, w organiźmie dochodzi do zbyt dużej liczby reakcji utleniających.

To właśnie nazywa się STRESEM OKSYDACYJNYM, a to już jest droga do wielu chorób i towarzyszących im tragedii, ponieważ te reakcje utleniają czyli niszczą szczególnie ważne elementy naszego organizmu, jakimi są tłuszcze, białka, DNA znajdującego się w jądrze komórki, jak i DNA znajdującego się w mitochondriach (to takie elementy komórki, w których tworzona jest energia, dzięki której żyjemy).

Stres oksydacyjny wywołują również czynniki środowiskowe, jak np. toksyny zawarte w dymie papierosowym, patogeny znajdujące się wewnątrz komórki czy też promieniowanie jonizujące. Niewłaściwe ćwiczenia fizyczne również generują wolne rodniki.

(…)

Efektem stresu oksydacyjnego jest: przedwczesne starzenie się komórek, czyli starzenie się całego organizmu, powstawanie szkodliwych substancji w organiźmie, które prowadzą do bardzo poważnych chorób z nowotworami włącznie. Dochodzi to ogólnoustrojowych, przewlekłych stanów zapalnych, upośledzenia wewnątrzkomórkowych procesów oddychania, mutacji komórek, itd.

Wolne rodniki mają wpływ na powstanie następujących chorób: nowotwory, cukrzyca, łuszczyca, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Alzcheimera, nadciśnienie, choroba niedokrwienna serca, arterioskleroza, stwardnienie rozsiane, chroniczne stany zapalne trzustki i tarczycy, toksyczne i zapalne schorzenia wątroby, nieżyt żołądka, wrzody żołądka i dwunastnicy, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, chroniczne zapalenie oskrzeli, schorzenia tkanki płucnej, astma, itd., itd.

Wielu naukowców uważa, że każda choroba jest wynikiem działania wolnych rodników.

Źródło:

Ukryte terapie. Czego Ci lekarz nie powie – Jerzy Zięba