W jaki sposób wszystko we wszechświecie jest ze sobą połączone?
Teoria powstania wszechświata zakłada, że zaczął on istnieć między 13 a 20 miliardami lat temu, wskutek „wielkiego wybuchu”. Zanim się to stało wszechświat był o wiele mniejszy niż dziś, stłoczony w maleńką kulkę o bardzo wysokiej temperaturze (18 miliardów milionów stopni Fahrenheita). Wielki wybuch skutkował powstaniem światła oraz energii, które istnieją do dziś i tworzą swoistą „siatkę” energetyczną stale rozprzestrzeniającą się w kosmosie. To dzięki tej energii, będącej niegdyś fizycznie mocno skompresowaną całością, jesteśmy połączeni z wszechświatem. Mimo, iż dziś jest on ogromny i rzeczy fizyczne zdają się być od siebie oddzielone wielkimi odległościami, połączenie między nimi objawia się za pośrednictwem energii, która przenika wszystko. Tezę tę potwierdza eksperyment przeprowadzony przez naukowców zajmujących się badaniem zjawisk będących w zakresie zainteresowania fizyki kwantowej. W badaniu tym cząsteczka światła – pojedynczy foton podzielony został na dwie części – co doprowadziło do powstania „bliźniąt” o takich samych właściwościach. Mimo, że były teraz fizycznie oddzielone i odseparowane od siebie na dużą odległość, zachowywały się identycznie, tak jakby wciąż były ze sobą połączone. Kiedy jedna z nich została zmodyfikowana, druga uległa takiej samej zmianie dokładnie w tym samym czasie. Jest to możliwe dzięki świadomości, jaką posiadał foton przed podziałem. Po rozdzieleniu go na dwie części każda z nich „odziedziczyła” tę samą świadomość, co pozwalało im komunikować się z drugą stroną bez potrzeby fizycznego przemieszczania się (zmiana w obu cząsteczkach następowała jednocześnie w tym samym momencie). Takie połączenie pomiędzy cząsteczkami nazwano kwantowym splątaniem, i można porównać je do faksowania dokumentu i jednoczesnego niszczenia oryginału w trakcie.
Inne eksperymenty, które potwierdzają istnienie „siły” łączącej cały wszechświat to:
– Eksperyment podwójnej szczeliny, udowadniający, że świadomość wpływa na wynik obserwacji,
– Efekt fantomowy, pokazujący wpływ ludzkiego DNA na otaczającą nas materię
– Eksperymenty potwierdzające wpływ emocji na DNA ludzkie
Powyższe eksperymenty opisane zostały w artykule: Bóg jest wszędzie, czyli wyjaśnienie w jaki sposób nauka łączy się z wiarą
Alokalność
Wszechświat działa jak ogromny hologram, gdzie każda mniejsza część odzwierciedla całość obrazu w takiej samej postaci. Każda cząstka całości również jest więc hologramem i zawiera informacje o ogóle. To oznacza, że wszystkie rzeczy są już wszędzie i zawsze możemy z nich korzystać. To wyjaśnia dlaczego rozdzielone fizycznie bliźniacze cząsteczki zachowywały się dokładnie tak samo w jednoczesnym czasie. Obie bowiem zawierają taką samą informację i nie muszą komunikować się ze sobą w sposób fizyczny, aby móc przejawiać te same cechy. „Żyjemy w alokalnym świecie, gdzie rzeczy fizyczne oddzielone od siebie mogą jednak być w natychmiastowej komunikacji” (Boska Matryca. Łącząc naukę, cuda i wiarę – Gregg Braden). Jeśli więc w hologramie świata którekolwiek miejsce jest odzwierciedleniem jakiegokolwiek innego miejsca, to coś, co wydarza się „tu”, automatycznie dzieje się również „tam”, dzięki sieci energetycznej obejmującej cały wszechświat. Dlatego drobna zmiana w naszym życiu może mieć ogromny wpływ na dowolne wydarzenia w każdej innej części świata.
Chcesz wiedzieć więcej? Przeczytaj również:
Jak zmieniamy naszą rzeczywistość
Boska Matryca. Łącząc naukę, cuda i wiarę – Gregg Braden